Utrata zęba - skutki
Braki w uzębieniu to nie tylko problem natury estetycznej i zachwianej wiary w siebie. Utratę nawet jednego własnego zęba może bowiem odczuć cały Twój organizm. Sąsiadujące z luką zęby stają się rozchwiane, ponadto przez brak podparcia zaczynają przesuwać się w kierunku nowopowstałej przerwy. Z biegiem czasu zanika kość, zmienia się zgryz, a nawet rysy twarzy. Pojawiają się wynikające z niewystarczającego przeżuwania pokarmu bóle brzucha i ogólne problemy z trawieniem. Jakby tego było mało, utrata nawet jednego własnego zęba, obciąża pozostałe, szczególnie przednie zęby. Jako, że w tej sytuacji muszą pracować ze zdwojoną siłą, mogą pękać i się mocniej ścierać. To jednak nie wszystko. Zaczyna szwankować cały Twój organizm. Możesz odczuwać ból głowy, kręgosłupa i mieć problemy z mówieniem. A to wszystko przez brak nawet jednego zęba.
Implant na ratunek
Z pomocą przychodzi Ci mały, niepozorny implant zębowy. To proteza zastępująca korzeń zęba, którą wszczepia się do kości. Do niej przytwierdza się łącznik i następnie sztuczny ząb, czyli koronę. Porcelanową, idealnie odwzorowującą kształt, wielkość i kolor utraconego zęba. Implanty zębowe to najnowocześniejszy rodzaj uzupełnienia protetycznego. Gwarantują te same doznania co naturalne zęby, przypominają naturalne zęby i są tak samo trwałe jak naturalne zęby. Stanowią zatem świetną alternatywę dla niezbyt stabilnych ruchomych protez i mostów zębowych. Co więcej, ich założenie pozwala oszczędzić zęby sąsiednie, unikając tym samym ich szlifowania.
Zabieg wszczepienia implantu
Choć wszczepienie implantu może brzmieć groźnie, wbrew pozorom jest zabiegiem bezbolesnym i bardzo szybkim. Zawsze jest wykonywane w znieczuleniu miejscowym i trwa krócej niż wypełnienie ubytku w zębie. Warto jednak dodać, że choć sam zabieg jest błyskawiczny, poprzedzony jest żmudną, nawet kilkumiesięczną procedurą. O jej długości decyduje między innymi analiza zdjęcia pantomograficznego Pacjenta, które pokazuje ilość i jakość tkanki kostnej. Implant jest bowiem wszczepiany do kości, więc jeśli doszło do jej zaniku, należy ją odbudować. Jeżeli jednak ilość i jakość tkanki kostnej są zadowalające, stomatolog wywierca otwór w kości i umieszcza w nim implant zębowy. Następnie, wkręca do niego śrubę gojącą, a po około 2 tygodniach rozpoczyna leczenie protetyczne. W tym celu pobiera wyciski na podstawie których wykonuje łącznik (filar, do którego będzie przymocowana korona) i koronę (czyli sztuczny ząb). Na ostatniej wizycie stomatolog przykręca łącznik do implantu i mocuje na nim koronę protetyczną.
Przeciwwskazania do założenia implantu
Przede wszystkim Pacjent musi być w dobrej kondycji fizycznej oraz psychicznej i wykazywać chęć długofalowej współpracy ze stomatologiem. Dobrze też, aby posiadał wystarczającą ilość zdrowej tkanki kostnej w najbliższym otoczeniu miejsca, w którym docelowo ma zostać wszczepiony implant. Ale spokojnie, jeżeli jest jej zbyt mało, stomatolog odbuduje utraconą kość. Przeciwwskazaniem do wszczepienia implantu są również choroby nowotworowe, choroby krwi, AIDS i zły stan higieny jamy ustnej Pacjenta. Czyli reasumując – większość z nas może pozwolić sobie na założenie implantu. To inwestycja w siebie, na długie lata, która zwróci się nam w przyszłości.